Nowy wzór odznaki SSSO obowiązujący od 2015 roku - opis.

Odznaka Skoczka Spadochronowego Służb Ochrony jest dedykowana wszystkim osobom, bez względu na przynależność organizacyjną, noszony mundur lub jego brak.

Określenie "Służb ochrony" może być dla wielu osób nieco mylące i dla naszych działań popularyzatorsko - integracyjnych, na pewno lepsza byłaby nazwa: "Skoczek Spadochronowy Służb Mundurowych".

Dbając jednak o tradycję, staramy się zachować niezmieniony rodowód historyczny odznaki oraz nazwę pomysłodawcy i organizatora integracyjnych szkoleń spadochronowych dla służb mundurowych.

Stąd też, nazwa odznaki funkcjonująca od 2002 roku, będzie obowiązywać nadal, w swojej pierwotnej i niezmiennej wersji.

Nowa wersja odznaki SKOCZKA SPADOCHRONOWEGO SŁUŻB OCHRONY, której autorem jest Michał Witulski opracowana została w 2014 roku. Nawiązuje w swojej stylizacji do odznaki spadochronowej polskich wojsk powietrznodesantowych, której rodowód sięga Znaku Spadochronowego, przy projektowaniu którego wykorzystano motyw orła z okładki prospektu książki Józefa Kisielewskiego pt. „Ziemia gromadzi prochy”, autorstwa znanego artysty - plastyka Mariana Walentynowicza.

Odznaka SSSO nie jest, co podkreślamy z mocą, kolejną, nazbyt często w Polsce stosowaną adaptacją tego klasycznego wzorca na własny użytek, jak np. zrobili to harcerze z ZHP, żołnierze GROM, czy „Strzelcy”, bądź artystyczną jego interpretacją będącą elementem logotypu paramilitarnych stowarzyszeń, organizacji, klas mundurowych, szczepów harcerskich i grup towarzyskich, lecz całkowicie odmienną koncepcją plastyczną.

Nowa wersja odznaki SSSO ma za zadanie kontynuować polską tradycję symboliki atakującego orła, jako falerystycznego motywu graficznego, potwierdzającego ukończenie specjalistycznego przeszkolenia i wykonanie skoku spadochronowego, jednocześnie dystansując się od rozwiązań estetycznych wojskowych odznak spadochronowych większości armii świata, gdzie najczęściej występuje podobnie powielany układ skrzydełek i czaszy w różnych konfiguracjach.

W odróżnieniu od projektu Mariana Walentynowicza, kształt orła SSSO buduje skrajnie inna, ostra, kanciasta sylwetka, składająca się wewnątrz z geometrycznie prostych, czworokątnych i trójkątnych obrysów piór i korpusu, mających tworzyć wrażenie dumnego, posągowego ptaka, zbudowanego ze stalowych elementów.

Przeciwny do koncepcji Walentynowicza jest również kierunek ataku orła, co jest świadomym zamysłem, pozwalającym na umiejscowienie odznaki w innym miejscu niż ustalają to wojskowe przepisy mundurowe odnośnie „gapy” WPD. W przypadku odznaki SSSO, jako jej miejsce na mundurze (według naszych umownych przepisów ubiorczych) wyznaczyliśmy obszar 4 cm pod prawym pagonem na środku, między klapą marynarki i wszyciem rękawa w płaszczyźnie poziomej. Orzeł jest pochylony pod niewielkim kątem, wyznaczonym przez prostopadłe ustawienie trzymanego w szponach spadochronu, w stosunku do poziomych krawędzi kieszeni.

„Stalowy orzeł” dzierży w swoich szponach odznakę spadochronową SSSO, co ma wyrażać zarówno ciągłość identyfikacyjną z pierwszym, dotychczasowym wzorem jak i świadomie nawiązać do koncepcji estetycznej oznaki WPD, gdzie orzeł chwyta szponami wieniec laurowy. Układ graficzny, zachowujący jako element składowy pierwszy logotyp, ma przypominać o naszej, realizowanej praktycznie od 2002 roku, niezmiennie pod tym samym znakiem, idei integracji służb mundurowych pod czaszą spadochronu. „Stara” odznaka została zachowana bez zmian i składa się nadal z tych samych elementów: korony, nawiązującej do miasta Krakowa, stolicy polskich spadochroniarzy, okrągłego spadochronu, w tej samej stylizacji ośmiu linek, jak na emblematach 6 BPD, standardowej odznaki policyjno-ochroniarskiej będącej również logiem Magazynu "Ochroniarz" (tu jednakże z małą korektą w stosunku do pierwotnej wersji czyli, zamiast napisu „Security” w tym samym miejscu jest napis „SSSO”), oraz jako elementu zamykającego wzór, skrzydełek sępa.

Między linkami spadochronu a krawędziami skrzydełek zachowano pustą przestrzeń, aby można ją było wykorzystać do celów identyfikacji ilości oddanych skoków.

Zamiast zastosowania, jak w odznace WPD, wymiennej wkładki numerycznej podającej liczbę skoków, u nas dodano (sugerując się koncepcją Pana Piotra Wybrańca – założyciela Muzeum Spadochroniarstwa i Wojsk Specjalnych w Wiśle) odpowiadające im podkładki w ustalonym kolorze, przypisane umownie do liczb o takich samych wartościach jak na gapie czyli:
7 – 15 – 25 – 50 – 100 – 500.

Długość odznaki po skosie wynosi 7,5 cm. Odznaka SKOCZKA SPADOCHRONOWEGO SŁUŻB OCHRONY jest wykonana z miedzi posrebrzanej, metodą tłoczenia. Odznaka jest numerowana i przyznawana wraz z legitymacją.

Informujemy, że tradycyjnie odznakę SSSO można zdobyć tylko i wyłącznie przechodząc u nas pełne szkolenie spadochronowe, zakończone samodzielnie wykonanym skokiem. Nie mamy w zwyczaju naszej odznaki sprzedawać, przekazywać dla celów kolekcjonerskich, nie wymieniamy ze starą odznaką oraz nie przyznajemy honorowo.

Organizatorzy szkoleń SSSO